3 Ağustos 2014 Pazar

MUHALLEBİ


Onunla tanışıyorduk ama henüz çok yakın değildik. Birbirimizi yokluyorduk mesafeli durarak. O daha cüretkardı. Tanımak istediği birisine rahatça yaklaşıyordu. Bu haliyle biraz buralı, biraz batılı bir havası vardı. Niye, derseniz. Çok sıcakkanlı değildi her zaman ama çok rahattı ortaklaşmak, tanışıklık edinmek konusunda. Acaba anlatabildim mi ne demek istediğimi? Her neyse...
İkinci bebeğini doğurduğunda birkaç kadın toplaşıp, evine gittik. Oğlanı sevdik, kızla oynadık. Derken o bize biraz ikram yaptı. İkram yapmak, fiili de ne tatlıdır. Muhallebi gibi.
Derken, muhallebi geldi ortaya. Yıllardır muhallebi yememiştim. Hele okur-yazar, şehirli birinin evinde. Halbuki muhallebi pudingden de, suptan da, hatta hatta sütlaçtan da leziz bir şeydi. Benim için en azından. 
Muhallebi yapan, iki çocuğu olan, balkon, hamam ve türbe teyzelerini seven bir arkadaşım olmuştu artık. Dünyadaki yerini, haddini bilen, doğal olanı seven, her konuda alternatif bir yorumu bulunan, bildiklerini yeri geldiğinde mütevazı bir edayla günışığına çıkaran biriydi o. Yer yer kırgın ve öfkeli de oluyordu tabii.
Ara sıra kapışacak, çekişecek ama ona anlatmak için anı ve sormak için soru biriktirdiğim bir arkadaşım vardı artık. 
Muhallebinin konuyla ilgisi anlaşılmıştır umarım. Muhallebi, hazır toz pudingler dünyasında emeğin, özenin ve yaşama sevincinin sembolü. Bir şey olmanın, başka bir şey daha olmaya engel olmadığının göstergesi. 

O kendini biliyor. 

Bu arada, 4 kişi ortak bir blog açtık. Her birimizin kendi blogunda yayınlanacak yazısı, o ortak bloga akacak:

http://www.feministutopyacilar.com/

8 yorum:

  1. Funda seviyom seni vallah. Nasıl güzel bir anlatımdı...Ablana söyle de o da benim için yazsın. Şu ömrü hayatımda biri de benim için yazsın yav:)

    YanıtlaSil
  2. Çok güzeldi iyi ki blog açınız daha çok yazın sevgiler. ..

    YanıtlaSil
  3. Mutlaka vardııır, diye diye ara tara yorulmadım senelerdir; nihayet siz açtınız ben de buldum gecikmeden hocam:)
    Tam da daha dün halamın 27 sene evvel çekilmiş takım elbiseli fotoğrafını görüp, fondaki dantellerden dem vurmuşken üstelik! Bu tevafukun şerefine bir muhallebi de sözüm olsun:)
    Velhasıl takipteyim efendim selamlar...
    Ezgi

    YanıtlaSil
  4. Feminist ütopyacılar fikri ve zikri harika olmuş. eminim orda da enfes yazılar olacak. Mesela bu dantel meselesi kadinlığımıza,çocukluğumuza,gençliğimize ait onlarca yaşanmışlığı anımsattı. eminim kadınların bu konu üzerine söyleyeceği bi sürü bişi vardır :)
    kocaman sevgiler
    berfin

    YanıtlaSil
  5. Yeni doğum yapan arkadaşıma gittim, anneler manneler oturuyoruz, "Lohusa şerbeti için. Aaaa vallahi şerbet içirmeden bırakmayız. Bak çok güzel lohusa şerbeti. Şerbet. Şerbet!". Sevmem ben şerbet ama o kadar ısrara dayanamadım. Arkadaşıma yardım edeyim diye peşinden mutfağa gittim, dolaptan Cappy ramazan şerbeti çıkardı bir şişe, bardaklara paylaştırdı. "Ay çok kolay oluyor böyle, veriveriyorum hemen" dedi, gözleri parlayarak.
    Yazını okuyunca tekrar aklıma geldi o şişe, çok gıcık kapıyorum bu "yapıverdim, oldu" kakalamalarına. Muhallebi yapan arkadaşına en içten selamlarımı yolluyorum :)

    YanıtlaSil
  6. feminist ütopyalar sınırları içinde muhallebi, şerbet, börek, dantel, örgü vs. var hep. Bekleriz efenim

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...